Άτλας ο τλήμων

Είπες: και τους θεούς νικώ! Η δύναμή σου
θαρρείς ανίκητο σε κάνει...  Ύβρις!
Τον εαυτό σου αιώνια θε να οικτίρεις,
σκυφτός  τον ουρανό θα αίρεις: η ποινή σου…

Μόνος της τλήμονος ψυχής σου την οδύνη
ανέλπιδα βιώνεις. Πόσο ακόμα;
Και τ' ουρανού δε γνώρισες το χρώμα.
Πού να προβάλλεις τα όνειρά σου;… Σκοτοδίνη.