ΣΤΑΓΟΝΕΣ  ΣΙΩΠΗΣ

Ακροβατώ απάνω στων χειλιών σου τη σχισμή,
κι είν΄η σιωπή σου αυτή που με κρατά μην πέσω,
άγια σιωπή...
 

Λάμνω στη θάλασσα των λογισμών σου,
 θάλασσα πολυκύμαντη
κι αγέρας η σιωπή σου.

Επώδυνος συντονισμός με την αναπνοή σου.
Και ξετυλίγεται αργά της προσμονής ο μίτος…

Στους  μαθητές μου!!!
Το … αντίδωρο του δάσκαλου.

ΕΙΝΑΙ   ΚΑΠΟΙΕΣ   ΣΤΙΓΜΕΣ
Είναι κάποιες στιγμές
που θαρρείς πως μπορείς
και του ήλιου το φως
να ξεχάσεις!
Είναι κάποιες στιγμές
μαγικές,  φωτεινές,
 τη χαρά σου σαν  βγεις
να μοιράσεις!

Είναι κάποιες στιγμές
ναι! διαμάντι' ακριβά
στην καρδιά μου βαθιά
κλειδωμένες.
Είναι κάποιες στιγμές
λαμπερές σα ματιές
παιδικές, καθαρές,
λυτρωμένες.
 

Είναι κάποιες στιγμές
κι είναι τόσες πολλές,
σαν λουλούδια μικρά
που ανθίζουν,
είναι κάποιες στιγμές
σαν παιδιά που γελούν,
που παλεύουν, νικούν
και δακρύζουν.
 

Είναι κάποιες στιγμές
βλογημένες στιγμές,
ποτισμένες μ' ιδρώτα
και πάθος,
της αγάπης  στιγμές,
είν' του χρόνου ρωγμές.
Αγκαλιές παιδικές
κει στο βάθος!...

Άτλας ο τλήμων

Είπες: και τους θεούς νικώ! Η δύναμή σου
θαρρείς ανίκητο σε κάνει...  Ύβρις!
Τον εαυτό σου αιώνια θε να οικτίρεις,
σκυφτός  τον ουρανό θα αίρεις: η ποινή σου…

Μόνος της τλήμονος ψυχής σου την οδύνη
ανέλπιδα βιώνεις. Πόσο ακόμα;
Και τ' ουρανού δε γνώρισες το χρώμα.
Πού να προβάλλεις τα όνειρά σου;… Σκοτοδίνη.

ΣΗΜΕΡΑ ΑΔΕΙΟΣ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ
Σήμερα άδειος ο ουρανός.
Ελεύθερος από πουλιά,  

από σύννεφα, απ' αστέρια.
Μον' μια μικρή κορομηλιά ξεθάρρεψε
και θέλει να τον κρύψει!
Μα...σαν δεν υπάρχει ο ουρανός,
πού θα προβάλλω τα όνειρά μου;

ΠΕΙΝΑ  
Πείνα Θεέ μου!!!

Είδες τα μάτια  του πεινασμένου παιδιού πώς σε κοιτάζουν;
Με περιέργεια, με φόβο, μ' απορία…
Χρονιές Ηρώδη...
Πόσα νήπια ακόμα θα χαθούν,
για να σωθεί ο μικρός Χριστός μεσ΄στην καρδιά μας;
Αχ μάνα στέρεψε το γάλα σου,
για το δικό σου το Χριστό δεν ήρθαν μάγοι…
ούτε ποιμένες...
Παραμονή θανάτου περιμένεις το συσσίτιο...

Πείνα Θεέ μου!!!

Το είδες το κατάλυμα του άστεγου,
ή μήπως το ετοιμάζεις κιόλας;
γιατί η θωριά  σού κόβει την ανάσα,
χρονιάρες μέρες...
(Ας πρόσεχε! Δεν είναι και παιδί μου…
Είναι δικό του πρόβλημα, επιλογή του.)
Αχ φίλε, κλείσαμε την πόρτα σου
και την κλειδώσαμε,
να μη μας ενοχλεί η ύπαρξή σου…

Πείνα Θεέ μου!!!

Το πρόσωπο της μοναξιάς, το είδες;
στην ερημιά του διπλανού σου.
Και το χαμόγελ' ακριβό στους μη οικείους!
Τα μάτια ανέκφραστα και τρομαγμένα,
για λίγη αγάπη ζητιανιά,
μα πού καιρός για τέτοια...
Αχ αδερφέ, την ίδια αγάπη ζητιανεύουμε,
κι η πείνα της ψυχής ... η πιο μεγάλη!!!

ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ
Τι ψάχνεις νάβρεις αδερφούλα;

Μαζεύω πόθους, όνειρα κι επιθυμίες
μα γέμισε η αγκαλιά μου
και στα μισά του δρόμου πέφτουν…

Στο τέλος όμως,
πάντα ένα κυκλάμινο μου μένει...
Κι αυτό μου φτάνει!!!

ΞΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ!

Μετράμε πλέον το βιος  που παίρνουμε μαζί μας
και όχι το τι συνάζουμε για εδώ.
Ξέρουμε να κλέβουμε, δίχως τον κίνδυνο πώς να!  θα μας συλλάβουν.

Ναι, κλέβουμε χαμόγελα ζεστά, ματιές χαρούμενες ,
υφαρπάζουμε την αντανάκλαση της προσφερόμενης χαράς.
Ξέρουμε να ζούμε!

ΔΙΑΚΟΠΗ … ΡΕΥΜΑΤΟΣ
Όλ'  οι συναγερμοί χτυπούν  μαζί,
αφού μεσ' στο σκοτάδι βυθιστούμε.
Ουρλιάζουνε υστερικά " κατόπιν εορτής",
σαν να μας λέν, πως φταίμ' εμείς,
που δίχως φως θα πορευτούμε...

ΣΑΝ ΠΑΨΕΙΣ Ν' ΑΚΟΥΣ...

Ρώτησα την πηγή γιατί αναλώνεται ασταμάτητα να ρέει;
Μα .…για να δροσίζω, μου απαντά.
Κι όταν δεν διψώ; ξαναρωτώ.
Κι όταν ακόμα δεν διψάς, 

σου μένει ο ήχος μου,

το κ ε λ ά ρ υ σ μ ά μου...
Τη δίψα σου την ξεγελάς,
σαν πάψεις όμως να ακούς,
πεθαίνεις...

ΜΗ ΕΥΚΛΕΙΔΕΙΕΣ ΓΕΩΜΕΤΡΙΕΣ
Τραβήξαμε διαδρομές παράλληλες.
Κι όμως, για δες!
Σε κάποιαν άλλη Γεωμετρία, συναντιούνται!!!